یا رب العفو...
...
چقدر اینبار غریبانه دلـــــــــ م گفت: . . . ظلمت نفسی . . .
تو گویی همه ی جــــــ ـانم . . . و ی ر ا ن شد
میان هجوم تنهایی....تو ای وافی و کافی ...خدایــــــــــ م ....بــــــــــاز....ماندی با من...
.....
ای دلیل دل.....مهـــــــــدی فاطمه......(عج)
به همان اشک های پاکی که از برای گناه "مــن" :(((((( ریختی....
حلالم کن....
اگر عهدمان پابرجاست....
.......
......
دلــــــــــــ م چرا به ماندن نیست؟!
چرا ....مرا استاد صبوریه جمعه های نیامده نیاموخت؟!
:((((
"لاف عشق و گله از یار زهی لاف دروغ .... عشقبازان چنین مستحق هجرانند"
....
....
پی نوشت:دلــــــــــ م بارانیست و سجاده ام خیس دعـــــ ـــا
پـی نوشت:مردم از فتنه گریزند ندانند که ما . . . به تمـــــــنای تو در حسرت رستاخیزیم
پــی نوشت: تو را به تکرار مهربانی هایت...... قـــ ســـ ــم ......همیشه بمان با من
..............................................
سودای شعله شدن سر زد از خاکستر من....
می ریزد دست جنون هــــر دم باده در ساغر من....
ای ساقی ما سرمســـــتان.....جامی بده جـــــــــانـــــ م بستان....
