یــا مُـغْـنے مـَـن اسْــتَغْنـاھ 

..

قــدم میزنم این خیابان همیشگے را..

ایـن پــرنده ها تــو را ..

و حتے مــرا (!!) خوب میشناسند ..

هــر روز غبطہ خورده ام بہ دو بال ِ پــریدن ــشان ..

هــر روز صبورانہ شنیدے حکایت روز و شب ــمان را ..

و گلہ هامان را ..

اینکہ سر بہ زیر میروم ، نہ این است کہ فراموشت کرده ام  ..

[ بے تـــو مــن دق میکنم ] ... 

عبدِ خاطی سر بہ زیر میرود !!

.. .. ..

این احساس بے قافیہ هیچ وقت برایت شعرے نشد

 و .. واژه هایم میان دو سطر گــــم شد

شبیه یکــ رویاے کودکانہ

آنـــ روز کہ میخواستم

آنقدر بنویسم و بنویسم ..

کہ تمام شود ایـن بغض هاے در گلو مانده

و تمامـــ شوم [نقطه]

______________

أَللَّهُـــــمَّ غَیِّر سُوءَ حَالِنَا بِحُسنِ حَالِکَ ...