یا کاشِفَـــ الْــکُرُباتـــ
_____________________________
مقصــد من کوچہ اے بنـــ بسـتــ بود کہ به آســ ـمـ ـان ختم میشد !
اما این جاده ها با من غریبہ اند ...
روے هیچ کدام از تابلوهایش ننوشته ...
تـــا تـــو .... کیلومتر مانده ست !
__ _________________ __
اینبار را تـــو بگو ...
بگو از دلتنگے هایت ...
از غصہ هایت ....
بگو کدامین این راهـــها و این جاده ها به تـــو میرسد
.
..
قصـــہ ما آخر ندارد...
و هیچ وقت ،، هیچ کس نمی گوید:
قصـــہ ے ما به سر رسید
و اینجا کلاغ ها ... راه خانہ گمـــ ... کرده اند !
و همیشہ آغــــاز است ...
و غمـے مشهود در چشمان مـــادربزرگــــ...
__ _________________ __
تو بودے و من نبودم...
یادت هست ؟!
(داشتے با من میخواندے نـــدبہ هایـــت را ...)
و مادربزرگ میگفت قـــصہ ے کـــربـــ و ـــبلا را :
تو نبودے ، آن مـــــــَرد بود !
(مادربزرگ میگفت)
و تیرها به سویش روانہ ...
و عجـــب کـــربـــ و ــبلایے ...
و عجــــب عاشورایے ....
هـــر روز براے آن مــــــَرد عــ ـ ــاشــــورا
بود و هست
و هر زمین برایش کــــــــربلا !!!
و تیرها ....
.............
بـــــخوان آقـــــــــا .... بخوان أمن یجـــیب ات را ...
----------------------------------------------------
أَیْنَ السَّبَبُ الْمُتَّصِلُ بَیْنَ الْأَرْضِ وَالسَّماءِ ....
_____________________________________________________
نــــ ی ــاز نوشت:
من نخوانده حفظـــ بودم تمــــامـــ روضہ ها را ...
امــــا دلــــ م دیگر نمیخواند ... روضہ ے کوچہ را
یـــا فــــــاطمة الــــــزهــــــــــرا(س)
