یا رفیق من لا رفیق له

...

قــــــدم ...

 زدم ...

  قــــــدم ...

و تو آنقدر قدم هایت را بلند برداشتی که تا خــــــــدا رسیدی . . .

  قــــــدم ...

 زدم پاتو شکستم ...

  آری شکستی ...

شکستی که هنوزم که هنوز است تنهای این کــــوچه منم ! ! !

. . .

. . .

چه بـــی وفـــایند انهایی که می پنداری ر فـــ ی ــق لحظه هایت میشوند ...

میــــــروند و یادشان را جــــا میگذارند ... کنــــــ ج دلــــــ ت ...

و تمام سهم تو از دوستی ... فقط همین یــــ ک واژه است

    "دلـــــــ تنگی"

تولــــدت میشود ... دلـــــــ تنگی ...

 تولــــــدش میشود ... دلـــــــ تنگی ...

و باز هم تولـــــــدش میشود ... و ... دلــــــــ تنگی ...

و تو گویی "بـــــ ی او" تمام هدیه های دنیا هــمــــ ین است ...

...

دلـــــ گیرم از کوچه مان ... از شهرمان ...

در سمت دوســـــ ت مرا جایی هست ؟!

کاش تو بودی و من ...

 تـــــوی کوچه ی خــــــــــــــدا

....

....

اینبار به جای در خانه تان ... سنگ مزارت رو میکوبم ..."رفــــــ یق" می آیی بازی؟!

شروع کن ... من و من ...

 تو و تو ...

بگو که میکشی مــــــــرا نزد خودت :((

چه خیالی ... باز هم منم و همین کوچه ی تنهامان ...

لالائی ...بخواب نزد خـــــدایت ...

.....

.....

پــــ ی نوشت:دلت که میگیرد ... دنبال بهانه نباش!اینجا پر است از واژه هایی که نبودن ها را به رخ ـــت میکشند ...

چشـــــ مم آنــــــ دم که ز شوق تو نهد سر بلحد ... تا دم صبح قیامت نگران خواهد بود